ผญา…ผู้เฒ่า

ผญา…ผู้เฒ่า



เจ้าหากเฒ่าแก่แล้วเนื้อเหี่ยวหนังยาน หูตาเสียกะบ่คือยังน้อย
แฮงกะถอยนอคนเฒ่าเนื้อหนังเฮานับมื้อเหี่ยว แข๋วกะขูหล่นร่วงกำลังล้ากว่าแต่หลัง
แม่นสิปากกล่าวต้านเสียงกะฟ่าวบ่มีหอง ผมเคยดำเป็นยองกะหงอกแซมงาช้ำ
เอามือคลำบาดเดินเคลื่อนเฟือฝาเฮือนบาดลุกนั่ง เป็นคือไม้ที่ใกล้ฝั่งคันแม่นเฒ่าแก่แล้วแนวนี้คู่สู่คน
บ่คือตั้งแต่ต้นสมัยเมื่อเยาว์วัย แม่นสิทำการได๋กะห๋าวหันบ่ทันล้า
แต่นี้ไปทางหน้าตาคงฟางปากคงฝ่าว บุญกุศลให้โอ้อ่าวเฒ่าท่อได๋ผัดแฮ่งฮ้ายฮอมจ้อหม่อตาย
เกิดโรคาพยาธิฮ้ายอุบัติเหตุนาประการ อั๋นร่างกายสังขารบ่เที่ยงตรงคงที่
คุณความดีเป็นสิ่งดำรงค์ยั้ง ชีวิตเป็นอนิจจังสังขารตั้งบ่มีเที่ยง
ลางเทื่อคล้อยเทื่อเงี่ยง สัตว์อยู่ใต้โลกล้วนผลสุดท้ายกะแม่นตาย
ขอเตือนน้องและอ้ายอย่าประมาทคืนวัน ชีวิตเฮาสิเป็นหมันบ่เจริญเรืองรุ่ง
สิตายวันตายพรุ่งตายดีหรือตายซั่ว เฮากะบ่ฮู้ตัวมันบ่บอกล่วงหน้าสิตายซ้าหรือว่าไว ฯ

พญา จากวัดปัจฉิมวัน