คนฮู้กับคนปู้…คนปราชญ์กับคนปึก

คนฮู้กับคนปู้…คนปราชญ์กับคนปึก




พี่น้องเอย…
มนุษย์ชนคนเฮานี้บางทีดีบางทีชั่ว (เด้นอ) มื้อนี้หัวอาจได้ไห้วันพรุ่งต่อไป
ผู้ที่ทุกข์ขมอดไฮ้มื้อใหม่อาจกลับมี ผู้เคยมีมื้อได๋ทุกข์บ่ฮ่อนหลิงเห็นฮู้
ปุถุชนคนหัวปู้ความเป็นจริงบ่หลิงส่อง ปัญญาปึกบ่ปราชญ์ป่อง บ่ฮ่อนแทงถืกหม่องเถิงค้ายฝ่ายดี
แม่นสิบอกกล่าวชี้จนปากเปียกกะยังปึก เหลือวิสัยไร้สำนึกโง่งมอมโป้
ชีวิตเลยบ่มีโล่คอยกำบังยามพลั้งพลาด มัวประมาทวิวาทวุ่นเลยกิดกุ้นติ่วเตียน
พ้อแต่ความยากเยี้ยนท้อทดอดสูจิต คอบบ่มีความคิดบ่ไตร่ตรองมองแจ้ง
มีแต่ความขัดแย้งเถียงถกบ่ตกฟาก ถืกแต่เขาลากทื้นได้บืนล้มแล่นนำ
ผิดกันกับผู้เพิ่นล้ำเลิศสง่าปัญญาหลาย เฮ็ดหยังๆ กะซำบายค่องไคไวฟ้าว
มีหลักการงานเลยก้าวการไปมาการค้าค่อง บ่อึดเงินบ่อึดทองมีรถเก๋งรถตู้เฟอร์นิเจอร์เห่อสมัย
มีผู้คอยรับใช้ข้าทาสบริวาร งานกะงานเบาๆ เหื่อไคลบ่ไหลย้อย
ที่ทำงานกะเย็นจ้อยติดแอร์แอ้มแว่น มีคนแห่คนแหนย่างไปไสกะหุ๋มเป็นปุ้มส่งสนอง
ปากแนวได๋กะถืกต้องผิดกันคักกับคนเขลา มีเหตุผลเชิงเชาว์วาทวาทีถ้อย
คำคารมเย็นจ้อยปากก็หวานขานก็ม่วน เว้าแต่คำที่สมควรแนวเปรียบคนผู้ฮู้กับคนปู้นี้ต่างหลาย
ฟังเบิ่งเด้อน้องอ้ายเรื่องคนปราชญ์กับคนปึก ต่างมองมุมสุขุมลึกท่องสาธยายไว้
คันเรียนมาจั่งมีได้โตปัญญามหาปราชญ์ คนฉลาดโลกย้องสิมองฮู้ฮ่อมบุญ
สิบ่กิดบ่กุ้นบ่กิ้นกิ่วบ่หิวโหย บ่มีภัยบ่มีโภยเผดมารบ่หาญใกล้
เพราะเคยทำเอาไว้บุญผลามาหลายเติบ ไผสิเจิบกะบ่ย้านสะเทือนท้านบ่หวั่นเกรง
ชื่อเสียงดังเป้งๆ นามยศปรากฏไกล ตกน้ำไฟบ่ไหลเวินบ่ขาดเขินของข้าว
บ่รำพันกระสันเศร้าเหงามโนโอ้อ่าว ขาวบ่ดำดี้ๆ เมธีปราชญ์ราชธรรม
มีผู้คอยคุบค้ำจนโดดเด่นได้เป็นดี จั่งอิ่มเอมเกษมศรี คอบบุญญาบารมีเก่าหลังพลังยู้
ได้อ่านเขียนเรียนรู้ศิษย์มีครูบ่ปู้เปิ่น ได้อยู่สูงสนุกเซิ่น การศึกษาอย่าถิ๋มไว้คันเฮียนได้สิใหญ่สูง
คันบ่มุมาตรมุ่งบ่บากบั่นขันติ เฮียนบ่มีสมาธิสิฮู้เห็นประเด็นด้อย
กิเลสหนาปัญญาน้อยปุถุชนกะหม่นป่า บ่ได้เห็นฮอดฟ้าบ่สูงล้ำสิต่ำลง
คอบว่าความคิดแคบบ่ยลแยบเจนจะ ใจบ่มีธรรมะปลอบประโลมจั่งโฮมฮ้อน
เมาแต่นำลำฟ้อนสตริงวินสิ๋นสิเหี่ย (ยายเอย) มัวประมาทเบิ๊ดบาทเบี้ยเงินแก้วบ่แก่นถง
เหลือแต่ซื้อเสื้อส๋งทรงสง่าเป็นอาภรณ์ ใส่แล้วเป็นตาออนซอนเพชรพลอยพราวพริ้ม
งามยามหัวยามยิ้มขี้สบแดงย้อนว่าแต่ง งามกะงามย้อนแป้งแปลงย้อมแต่งปลอม
งามย้อนแต่งย้อนย้อมปลอมหลอกลวงหลอน บ่แม่นงามปัญญาภรณ์ปากเจรจาต้าน
เลยบ่รวยเงินล้านคอบปึกหนาความสาโหด (นี้แล้ว) กล่าวแต่โทษจาบจ้วงลวงลิ้นกลิ่นเหม็น
ขอประกาศกล่าวเน้นเรื่องเรียนเล่าเอาวิชา ชื่อว่างานการศึกษาให้ฟ้าวหาอย่านอนนิ่ง
เป็นสิ่งสำคัญยิ่งเยาวชนคนเกิดใหม่ เฮ็ดให้สุดขุดให้ได้เถิงหม่องป่องประสงค์
ขั๋นบ่เซาะซอกซ้งหาฮ่ำเฮียนวิชา ได็สิมีปัญญาฮู้กะคงบ่ตรงต้อง
ลูกผู้ชายฉันขอร้องอย่าลืมพากันบวช อย่าฟ้าวเบียดง่ายฮ้ายให้คนไหว้แหน่กะดี
เกิดเป็นชายจั่งซี้คันบ่บวชมาศึกษา มันกะเสียเชิงชายโง่หลายสิตายจ้อย
ซามยังเป็นเด็กน้อยหาวิชาคณานับ คือกันกับมีทรัพย์มหาศาลจั่งบ่เสี๋ยงสิเคียงร่างบ่ห่างคีง
เกิดเป็นหญิงกะต้องฮู้การแห่งครัวเฮือน คหกรรมการกิจต้องเฮ็ดอาหารได้
ควรสิศึกษาไว้วิชาการทุกด้านฝ่าย เฮียนความฮู้ไว้หลายๆ ยากปานได๋กะบ่อุก
ทุกข์ปานได๋กะบ่ย้าน หาญสู้คู่สู่แจ พี่น้องเอย พ่อแม่เอ้ย…ฯ


พญา จากวัดปัจฉิมวัน

ข้อมูลจากวัดอีสาน.คอม